“Sztuka zwycięstwa. Wspomnienia twórcy NIKE”, Phila Knighta, jest to książka niezwykła, bo opisuje ona pomysł i drogę do narodzin wielkiej marki sportowo-obuwniczej czyli Nike. Autor urzeka szczerością i dokładnością opisu zdarzeń, podając jednocześnie swoje wspomnienia w formie niezwykle lekkiej i przyjemnej lektury. Książka jest bardzo ciekawa i pouczająca nie tylko z punktu widzenia biznesowego czy rachunkowości, ale też czysto ludzkiego.
„Na krańce świata”, Normana Daviesa, jest zbiorem esejów autora z podróży po orientalnych, postkolonialnych zakątkach świata. To podróż ubrana zarówno w tło historyczne, jak i liczne ciekawostki typowo podróżnicze. Co czyni tę książkę unikatową i nadającą się w sam raz na lekturę wakacyjną. Jest napisana całkiem lekko i nie męczy aż tak historią i datami, za to zaciekawia licznymi anegdotami, to bardzo wartościowa lektura.
„Gdy słońce było bogiem”, Zenona Kosidowskiego to książka zapewne dobrze znana starszym osobom, bo wychowało się na niej kilka pokoleń od lat 50-tych ubiegłego wieku, kiedy to miała swoją premierę. Jak to dobrze, że doczekała się ona wydania cyfrowego. Zenon Kosidowski zabiera czytelnika w fascynująca podróż w czasie poprzez najsłynniejsze cywilizacje i odkrycia archeologiczne. Oczywiście w wielu aspektach odkrycia są już nowsze, do tego książka ma kilka wtrętów marksistowskich z poprzedniej epoki, ale nadal pozostaje ona znakomitą, wciągającą i pouczającą lekturą, po którą warto sięgnąć w każdym wieku.
“Udręka i ekstaza”, Irvinga Stone’a doczekała się wielu wydań i jest obecna na polskim rynku wydawniczym już od wielu lat, ale to wciąż lektura warta rekomendacji, szczególnie dla młodszych pokoleń. Książka jest zbeletryzowaną biografią Michała Anioła, ale też niesamowitą podróżą po Italii przełomu XV i XVI wieku. Można wręcz potraktować ją jako lekturę obowiązkową przed wycieczką do Toskanii, zwłaszcza Florencji. Autor starał się wniknąć w świat artysty ale też ukazać tło historyczne i życie codzienne, książka jest pasjonująca nie tylko dlatego, że dotyczy ikony kultury i sztuki renesansu ale też dlatego, że napisana jest niezwykle lekko i wciągająco.
“Dziki rok. Zapiski młodego przyrodnika”, Dara McAnulty to książka niezwykła. Napisana przez filtr wrażliwości nastoletniego autystyka, który przelewa na papier swoją fascynację otaczającą przyrodą ale również ogarniające go na co dzień uczucia jak lęk, złość, obawy i zachwyty. Towarzyszymy młodemu przyrodnikowi i jego rodzinie przez cały rok, w licznych wycieczkach, mogąc jednocześnie zrozumieć co przeżywa i jak doświadcza świata osoba chora na autyzm. Książkę czyta się lekko i bardzo szybko. Autor jest nie tylko błyskotliwie inteligentny ale też ma ewidentnie niemały talent literacki. Nie należy więc sugerować się młodym wiekiem Dary, jest to książka zdecydowanie dla każdego, idealna na wyjazd wakacyjny.
Postęp technologiczny zmierzający do wykluczenia kabli ze słuchawek jest nieuchronny. Wynika on jednak nie z jakiś spisków i zmów producentów, tylko z praktycznej potrzeby usunięcia „przeszkody” jaką jest kabel, ograniczający swobodę ruchów, korzystania ze smartfona oraz utrudniający miniaturyzację urządzeń mobilnych. Czy tych zmian należy się więc obawiać?
Czy czytając opis marketingowy funkcji i właściwości słuchawek, ich zalet i korzystnych rozwiązań, a potem używając ich po zakupie nie miałeś nigdy wrażenie zakłopotania, rozczarowania lub wręcz pełnego żalu bycia oszukanym? Raczej nie należysz do grona szczęśliwców, którzy nigdy tego nie doświadczyli na własnej skórze. Dlaczego tak się dzieje, skąd powielane błędy marketingu, dlaczego słuchawki są pełne niedoróbek i wadliwych rozwiązań? Wyjaśnianie tego pozostawmy samym producentom, a zajmijmy się tu opisem największych grzechów marketingu słuchawek (na kilku przykładach).
Łączenie ze sobą dwóch kart SIM w jednym smartfonie to zarówno potencjał rozwoju dla rynku mobilnego, jak i możliwość większych korzyści dla każdego z nas, użytkowników, którzy na co dzień dzwonimy, smsujemy i coraz intensywniej korzystamy z mobilnej transmisji danych (np. słuchając muzyki ze Spotify).
Naprawdę myślicie, że coś takiego istnieje? Słuchawki, które – dając każdemu – spowodujemy jego lub jej banana na twarzy i nieodparte poczucie audio spełnienia? Ja nie mam złudzeń, że czegoś podobnego nie ma. Powody tego są dość proste, głównie psychologiczne, pisałem już o tym w artykule „Badanie słuchu” oraz „Jak dobrze wybrać słuchawki„. Muszę tu wyznać, że eksperymentuję na rodzinie i znajomych, traktuję ich w obszarze audio jako żywy materiał do doświadczeń. Gdybym pracował w sklepie ze sprzętem audio, z pewnością moimi królikami doświadczalnymi byliby nieświadomi niczego klienci. Wnioski z tego są raczej klarowne i dość trywialne. Różni ludzie inaczej odbierają ten sam sprzęt audio – jednym się podoba bardziej innym mniej, jedni wolą to, drudzy tamto. Niemałe znaczenie ma tu również skłonność danej osoby do zmian, odkrywania i konfrontowania swoich przyzwyczajeń i nawyków z rzeczywistością. Bardziej podatna na to osoba będzie skłonna zrewolucjonizować swoje podejście i zmienić swój gust, powiedzmy z odpustowych dousznych pchełek lub zestawu słuchawkowego za 10 zł na ambitne muzycznie słuchawki nauszne za 600 zł lub dokanałowe za 400 – 1000. Inni z kolei okopią się w tym, co już mają i będą zatwardziale bronić się przed jakimikolwiek sugestiami i rekomendacjami zmiany sprzętu na lepszy.
Preferencje co do brzmienia słuchawek, różne ich ocenianie i inny odbiór dźwięku stają się jasne kiedy wykonamy podstawowe badania naszego słuchu, czyli audiometrię tonalną. Badanie to przedstawia wykres czułości naszego słuchu w zakresie od 125 do 8000 lub 10 000 Hz. Audiometria tonalna jest badaniem progu słyszenia dźwięków o danej częstotliwości, w ten sposób umożliwia ona określenie stopnia ubytku słuchu w zależności od częstotliwości. Jeśli próg słyszenia danych dźwięków wykracza ponad 20 dB oznacza to, że mamy ubytki słuchu (niedosłuch). Badanie wykonywane jest w kabinie ciszy, przypominającej komorę bezechową. Osoba badana przebywa tam w słuchawkach na uszach i odsłuchuje tony o różnej częstotliwości i głośności, oddzielnie dla ucha prawego i lewego. W czasie badania przyciskiem sygnalizuje początek usłyszenia jakiegokolwiek dźwięku. Wynikiem badania jest audiogram tonalny (jak przykładowy na załączonym obrazku), z którego jasno wynika jaka jest krzywa naszego słyszenia, obrazująca które zakresy dźwięków słyszymy lepiej, a które gorzej.
Badanie pozwala więc nam uzyskać dokładniejszą wiedzę o naszym słuchu, a w ślad za tym dlaczego np. preferujemy jaśniejsze słuchawki lub podbijamy soprany tudzież basy. Jeżeli z audiogramu wynika, że nasz próg słyszenia wysokich tonów jest wyższy, to już mamy prostą odpowiedź na pytanie jakie słuchawki są bardziej dopasowane do naszego słuchu i dlaczego tam gdzie inni widzą dobre soprany, tam my widzimy przyciemnione, wycofane lub roll off. Podobnie jest w przypadku pozostałych zakresów pasma, czyli tonów średnich i basów, z audiogramu również będą wynikały nasze preferencje i oceny odnośnie balansu tonalnego słuchawek. Wyjdą też na jaw wszelkie różnice w słuchu pomiędzy lewym i prawym uchem. Badanie umożliwia w końcu uwzględnienie specyfiki naszego słuchu przy ocenie i recenzowaniu słuchawek, sprzyjając większemu obiektywizmowi takich testów. Warto po prostu wiedzieć co tak naprawdę przyjmujemy za wzorzec przy ocenianiu słuchawek, bezkrytycznie uznając nasz słuch za wyznacznik tego jak „powinno się” słyszeć poszczególne zakresy dźwięków.
To mi gra 